ठूला व्यक्तिहरुलाई ट्रिब्युट

ए...मलाई हेर ए सबै...
म यस समयको सफल व्यक्ति..
धन कमाएँ, नाम जपाएँ,
सडक-सडकमा मेरै फोटा छपाएँ।
सक्यौ तिमरुले यस्तो केई गर्न?
ए...मलाई सुन ए सबै...
म यस संसारको सब्भन्दा जरुरी व्यक्ति,
टि.भीमा छाएँ, पत्रिका हल्लाएँ...
मेरो पाद्'त ईन्टरनेट मार्फत संसारका कुना-कुनामा सुँघाए।
सक्यौ तिमरुले मैले जस्तो केई गर्न?
कुनै कुरा यस्तो हुन्छन् जस्लाई सबै मान्छेले ईज्जत गर्नु पर्छ,
कुरा गर्ने कर्तालाई देख्दा सबैले शिर निहुराउँनै पर्छ..
'ग्यान दियौ हामी मुर्खलाई,
मनोरञ्जन दियौ हामी अल्छी कुकुरलाई,
तिमी बिना त लौ के हुने थ्यो हाम्रो..
हाम्लाई रुवायौ, हँसायौ, बाटो देखायौ..
तिमी बिना त संसार काँ हुन्थ्यो र राम्रो!'
यि सब कुरा बुझेकै छौ...मैले तिमरुलाई धेरै थोक दिएँ..
तिमरु बोधाहरुको जीवनमा मजा चरा घुसाईदेँ..
न भए हाई गरी मर्थ्यौँ,
आत्तेर नै पग्लिन्थ्यौ..
डराएर सिद्दिन्थ्यौ..
ति सबबाट मुक्ति मैले तिमरुलाई दिलाएँ।
म जस्तो हुन खोज्नु भन्दा ठूलो कुरा अरु के खोज्नु?
सार्वजनिक बुलेटिन बोर्डमा भन्दा जरुरी कुरा अरु के मा होला र बुझ्नु?
त ति सबैमा म छाएँ..
तिमरुलाई कसरी बाँच्ने, के- मा हाँस्ने/नहाँस्ने...त्यो सिकाएँ
केई गर ए भनी हौसला दिलाएँ..
तिमरुको कोठा, मन, दिमागमा आफैँलाई बसाएँ.
ए...मलाई ढोग ए सबै..
म यस सृष्टिको सब्भन्दा जरुरी वस्तु..
ए...मेरो नाम जप ए सबै..
मेरो पाद कति वास्ना आउँछ सुँघ ए सबै..
मेरो पादको गन्धको बारे ईन्टरनेटमा झगडा गर ए सबै...
गर्ने पर्छ...किनभने तिमरुको पाद के पाद!
करौडौँ देखेका आखाँ र जरुरी काम गरेका हात..
बस्ने शरीरले निकेलेको पाद पो त पाद..
सबै नारीले मेरै सपना देख्छन्
त्यसैले ए...हारुवाहरु...मेरो मूर्ती बनाओ ए सबै मिली...
म हुँ तिमरुको भगवान,
तिमरुले सपनामा पनि गर्न नसक्ने काम गर्ने
असली पहलमान...
ए...मलाई देख्दा/सुन्दा/सुँघ्दा 'वाह! यो पो सबैथोक' भन ए सबै...
म देवता...म महामानव...म सत्य,
मैले गरेको काम मात्र खास गर्न लायकको काम
सक्यौ तिमरु म जस्तो हुन?
र मैले जस्तो केई गर्न?