Adesh Acharya - Tales From All Over The - Demo

Published on Dec 28, 2016

Demo.

Recorded at the Absolute Studios.

Track Listing:
00:00 A Hymn (intro)- http://fraweanarsenal.blogspot.com/20...
00:33 Oh You!- http://fraweanarsenal.blogspot.com/20...
03:46 When The Night Storm- http://fraweanarsenal.blogspot.com/20...
08:11 317- http://fraweanarsenal.blogspot.com/20...
13:30 Nasadiya Sukta Ra
19:03 Thus Spake
28:12 American Dream - http://fraweanarsenal.blogspot.com/20...

Adesh Acharya - Astra

Published on Feb 5, 2016

Electronic Music Album.
Track Listing:
00:00 Tunnel
07:13 Tikr
11:20 Slumber Seek
29:02 Noonpus
35: 09 This and Nothing More
39:55 The View From Kirkoffskoff

Adesh Acharya - Journey To Sea, The See

Published on Jan 26, 2015

Music Album, mostly Electronic.
Track Listing:
00:00- 17:25 Part 1
17:26- 37:15 Part 2
32:15- 52:09 Final Part

Adesh Acharya - Sounds From Whenever

Random Experiments with Sounds.
Track Listing:
00:00 Well That Is That
05:38 Far Beyond Himself
08:22 She Feels
13:58 She Fears
20:59 Dumb

Adesh Acharya - Delta Waves

Adesh Acharya- Alpha Waves

Adesh Acharya - Ambience Of Kathmandu

Noise, lo-fi, Acoustic Noise.
An Album with rhythms and sounds. I have tried to create an experience of the place i live in with the help of sounds. I have played rhythmic beats with an acoustic guitar...Other Traditional Instruments are also used...
Instruments, Vocal, Music, Arrangement done by:
Adesh Acharya, Astra

Adesh Acharya - Mieux Ext

Published on Dec 20, 2014

Random Experiments with Sounds.
Track Listing:
 00:00 Intro
01:21 Something to chew on while sleeping
23:10 Eradicating Oddities
26:15 Trauma Part 1
30:36 Variations In Bhajan Electronics
34:50 Trauma Part 2
40:10 Deficit

317

य ‍‍‍एनं वेत्ति हन्तारं यश्चैनं मन्यते हतम्।
उभौ तौ त विजानीतो नायं हन्ति न हन्यते।।

तेषां सततयुक्तानां भजतां प्रीतिपूर्वकम्।
ददामि बुद्धियोगं तं येन मामु पयान्ति ते।।

यस्त्वात्मरतिरेव स्यादात्मतृप्तश्च मानव: |
आत्मन्येव च सन्तुष्टस्तस्य कार्यं न विद्यते || 17||

(Excerpts From The Bhagavad Gita) 

When The Night Storm

When The Night Storm...
passes through my windows
Suddenly, I break through all my walls.

When The Narrow hole...
Sucks me towards it
A cloak of wisdom, helps me grab my arm.

Groping and crawling,
for my one piece of bread
I have become a man, I should have become.
Laughing and musing,
at whatever fills my heart
I have sung what, I should have sung...

When The Soft breeze,
from crowd takes me away
Suddenly, I feel how I really am...

Oh You

Common now, its time to play
Enough Cat and Mouse to make you stay
Unbutton your shirt you just have to lay
And I'll do the rest, My emotive relay,
Of all these years of seeing you
Being groped by all those huskers queue
Common now, for you its just a game
an encore for me for desiring you...

Common now, its time to be
Enough mountains have built from the dusts you see!
Open your pants you just have pee
And I'll do the rest, My thirst to free,
Of all these years of dreaming you
Being licked by that bastard on places new
Common now, say you want me too
and I know I'll stop desiring you...

Wait

fame can wait, essence cannot
praise can wait, learning should not.

a thought freed me

I admit,
I felt miserable
when I saw them getting close to each other
each time their body got close,
my mind suffered...
Why?
the whole existence seemed painful
life, too torturous
imaginations, too abominable
dreams, too dreadful
freedom and happiness, impossible...
Why?
THEN,
a thought saved me:
When a tart and a man with no dignity meet, what else does one expect!

'हाम फाल्नु भन्दा पहिले सोच'

'हाम फाल्नु भन्दा पहिले सोच',
यो कुनै नियम त हैन सबैले मान्नै पर्ने
तर सोच-विचार गरे पश्चात तेसैको आधारमा हाम फाल्नु ठिकै पनि हुन्छ होला!
यो नेपाल भन्ने टुक्रामा जन्मने भाग्य भएका   हामी
(सौ- हो कि दुर- स्वयंम जानुन्)
पहिले धकेलिन्थ्यौं, सोच्न पाउँदैनथ्यौँ...
ऐले,
हाम फाल्छौँ
( या त अझै धकेल्लिनैरहेका छौँ जसलाई हामी हाम फालेको ठानिराछौं)
तर,
अझै पनि सोच-विचार गर्दै गरिरहेका छैनौं।

हुन्छन् कोही

हुन्छन् कोही मान्छे,
जो जति सुकै वेदनामा पर्दा,
आँसु तरतरी चुहाउँदैनन्
आफू जति सुकै ठूलो कष्टमा पर्दा पनि
कराउँदैनन्, चिच्याउँदैनन्
आफूलाई जथाभावी गर्न दिदैनन्।
चट्टान झैँ अडिग भइरहन्छन्,
चुपचाप रहन्छन् तर एक पल्ट पनि बतासिदैनन्।
'मान्छेले आफूलाई केहि कुरा बाट पनि असर पार्न दिनु हुँदैन',
भन्दै आफूलाई अडाइरहन्छन्
र अरुलाई पनि बतासिनबाट जोगाउँछन्।
हुन्छन् कोहि तेस्ता;
तर तेहि मान्छे कतै एक्लै चुपचाप बसि
टोलाइरहँदा,
तिनी आँखाभरी आँसु लिएर बसेका हुन्छन्...

जति-जति

जति-जति एउटा मान्छेले सही ज्ञान हासिल गर्दे जान्छ,
उसको थुतुनो बन्द हुदैँ जान्छ
मन शान्त हुदैँ जान्छ...
र
उसको बुद्धि र हात चल्न थाल्छन्।।

सत्य यात्रामा समस्या!

सधैँ शंका लागिरहन्थ्यो आफू उपर;
म केहि बुझ्न सक्दिन होला जस्तो लागिरहन्थ्यो..
तेसरी नै एक दिन शंका गरिरहँदा,
झल्यास्स बोध भयो,
'ओहो! एत्रो प्रकृयाबाट गुज्रिसक्दा पनि...
आफैंलाई एत्रो चिन्दा-चिन्दै पनि...
  म अझै आफैँ माथी शंका गरिरहेछु!'
तेस्पछि,
शंका यकिनमा बदलियो,
"म साचैं केई बुझ्न सक्दो रहेनछु"

आडमा राक्षस

'अनेकौँ देवताका आश्वासन दिए थे,
आखरी यो प्रहर सम्म, तिनले भने जस्तो एउटई देखिएन',
भन्दै हाड खिइसकेको ढाड अझै निहुराउँदै,
सानो यन्त्रमार्फत सबलाई अवगत गराउनु जरुरी ठान्दछ।
ढाडलाई सोझ्याइ, 'अया' प्रस्ट दर्साउँदै
एउटा अहसासमा हराउँछ,
'छाला नखुम्चिदा सपनामा हराइन्थ्यो,
खुम्चिन थाले, त पनि हराइन्छ
 तर सपना भन्दा पनि धमिला ति विपनामा।
अनेकौँ प्रश्न उब्जिन थालेछन, यो प्रहरमा
बल्ल चित्त शान्त हुन मानेको छ,
केई प्रक्रिया रै'छ एल्ले खोजेको-मैले नबुझेको...
फूलको यो मगमग वासना आउने बगैँचामा
धेरै पैले आइपुग्न पाएको भए,
यो सुगन्धलाई कतै कैद गरी
छर्किदै डुल्दथें होला!
"सुँघ यो,येइ नै हो जीवन, यो भन्दा अरु केहि छैन"
ऐले डुल्न दिदैन शरीरले...भट्याउन दिदैन,
"ति देवता होइनन् ए! मन्दिर नबना'ओ,
बरु मंच बनाओ,मैदान बनाओ,पिउने ठाउँ बनाओ
तेत्रा भारी भर्कम इँटा, बालुवा बोकेर मन्दिर नबना'ओ
कति मूर्ख भै बाँच्नु हामी,
जीवन खेर जाँदैछ
पुजारीले प्रसाद खाँदैछ
आशिर्वाद दिने कोइ पनि त्यहाँ बाट निस्कने छैन!
सबै भेटी हावामा उडाइदिउम
आशिर्वाद एकले अर्कालाई दिउम...
भोकै बसी भेटी चडायो, इँट थुपार्यो,
आफ्नो मकै फल्ने बारी
मन्दिरको नाममा सुम्प्यो,
आश गर्यो,
इँट बोकेर कर्न-फ्लेक्स किन्यो;
भित्र अश्लील नाच हुन्दैछ!
छाडि दिउम भक्तालु हुन,
आश गर्न...
आड लिन
भत्काउन थालौं आजैबाट 
भित्ता; आड लिने, छुट्टाउने
कोहि रहेछ यदि भने पनि थाहा भैसक्यो:
हाम्रो जिम्मा उसले हाम्लाई नै दिएको छ!"'