तिम्रो झण्डा समात्दिन!

तिम्ले बाल्ने खालको ज्वालाले,
मैले कैले आफ्नो घर भरिन....
आज के तिम्रो काँटी नपाउँदा
म काँप्छु जस्तो लाग्छ?

आफुलाई डाँडा माथी पुर्याउन,
तिम्ले बनाएका ति गुलेली
ठुक्र्याएर मैले धेरै पैले आफुलाई जमीन मुनी गाढी सकेँ...
आज के,
तिम्रो उचाई बाट मोहित नहुँदा,
मैले बाँच्नै न-सिकेको हुन्छ?

सिंहको झुण्डबाट लज्जित भई खेदाईएपछि
दलदलमा फसेको मृग खोज्दै हिँड्ने तिम्ले
आज मेरो आखाँमा आफुलाई नांगै देखि आफैँ फस्दा,
के म तिमी झैँ लंगडोलाई घिच्छु जस्तो लाग्छ?

सांस रहुन्जेल माटो खन्छु..
गलेछु भने यहीँ आफुलाई जलाउँछु
तर तिम्ले गाडेका झण्डा पकडेर माथी उक्लिन्न!