महासागर

मधुरो बत्ती
झपक्क सजिएको कोठा
लठ्ठ पार्दो बास्ना,
माछा थोरै जातका तर
सयौँ रुपमा।
चरा, वृक जे भन्यो त्यै
तारेको, भुटेको, झानेको, छानेको, सेकेको, साँदेको, तातेको, काँचो, जे भन्यो त्यै!
तात्तातो, चिस्चिसो
मधुरो प्रकाश, लठ्ठ पार्दो।
सँगै,
कालो कपाल
मगमग बास्ना आउँदो
गोरा हात, गाजलु आँखा
बजारी अत्तर
तर कता-कता प्राकृतिक छिटा
हेर्दै खाउँ-खाउँ पार्दो।
लुकाउने तर खोज्न बाध्य बनाउने पहिरन
जीवन भरको संगमको गनथन
तर त्यै क्षणको रमरम।
सयौँ परिकार, मधुरो प्रकाश
सबै चाहनाका नदी मिस्सिने सागररुपी त्यो अस्तित्वको साथ!
के चाहियो अरु?

साथ जोगाइराख्न
अझै साथ लम्बाइराख्न
नकुनै रोकटोक...
दिनरातको इलम बगलीमा सुरक्षित
यसैको निम्ती त सारा जीवन आरक्षित!
सागर...महासागर...
तृप्तता...यै नै सबथोक
मिष्ठान्न भोजन
छुन, सुँघ्न पाउनुको लाइसन्ष।
हात समाई बाहिर
आरामदायी चारपांग्रे तैनाथ
न आवाज,न कठिनाई अहसास
मगमग बास्ना आउँउो आन्तरिक
हात समाई भित्र बसाईदिदाँको पारिश्रमिक!
वाह!
सागर...महासागर

मग्न जिब्रो, सागररुपी साथी
आरामदायी बहानमाथी
रातको झिलमिल
महासागर...
महासागर...

को पटमूर्खलाई चाहिएछ,
अनन्त आकाश, सेवा धर्म ईश्वर?